-------------------------------------------------

دانشگاه آزاد

شادابی مدیرکل روابط عمومی دادستانی تهران

انتظار غلطی است که برخی فکر می کنند دستگاه قضایی باید به مواجهه با پدیده های جدید برود. این مطلب را شادابی مدیرکل روابط عمومی دادسرای عمومی و انقلابی تهران اظهار داشت. وی که مسئول پیگیری پرونده گلدکوئست نیز هست در پاسخ به سوال خبرنگار ما افزود: بخش های مختلف کشور از جمله نهادهای اقتصادی و تخصصی بایستی در تنویر زمینه های فعالیت و تعامل با پدیده هایی نظیر بازاریابی شبکه ای نقش خود را ایفا کنند. قرار نیست تاوان برخی کم کاری ها را همیشه دستگاه قضایی بپردازد.

وی با ابراز امیدواری نسبت به حل و فصل مسائل مرتبط با یکی از مدلهای نت ورک مارکتینگ که اخیرا در دادسرای کارکنان دولت برای آن تشکیل پرونده شده است اظهار داشت: در هر نوع تجارت سنتی یا مدرن امکان کلاه برداری وجود دارد مهم این است که افراد آگاهی های لازم را در هر مورد و قبل از هر اقدامی کسب کنند. بازاریابی شبکه ای هم از این قاعده مستثنا نیست.

شادابی در پایان تصریح کرد: در مورد قانونمند کردن فضای فناوری اطلاعات و اینترنت تلاش های ارزنده ای صورت گرفته است و پیش نویس نهایی در شرف تصویب است که در صورت به اتمام رسیدن آن برای تصویب نهایی به مجلس ارسال خواهد شد و در این مسیر موافقان و مخالفان می توانند آراء خود را به مراجع ذیصلاح انتقال دهند.

http://harchizi.com/showArticle.php?id=60&PHPSESSID=d807d8323c645c4c24e7130876359b83

د، کنفرانس بین المللی Network Marketing را برگزار می کند

شنیده ها حاکی است بنا به دستور دکتر جاسبی مرکز مطالعات استراتژیک دانشگاه آزاد ماموریت یافته نخستین کنفرانس بین المللی نت ورک مارکتینگ را در ایران برگزار کند.

این منبع آگاه اظهار داشت : این روزها به دلیل کاربرد ریاضیات جدید در اقتصاد وهمچنین نقشه شبکه های انسانی رویکردهای جدید اقتصادی – اجتماعی به وجود آمده است. جدید بودن این نوع فرایندها موضوع روز بسیاری از محافل علمی در دنیا است.

وی افزود: دکتر جاسبی از مرکز مطالعات استراتژیک خواسته است هر چه سریعتر با برگزاری کنفرانس بین المللی ابعاد حقوقی، قانونی، علمی، ریاضی، اجتماعی و اقتصادی این موضوع کلام را به بحث و بررسی بگذارند. همچنین وی افزود : مرکز مطالعات استراتژیک در تلاش است از تنی چند از اساتید بین المللی این موضوع و صاحب نظران این رشته برای حضور در ایران دعوت به عمل آورد. خبرنگار در تماس مستقیم با ریاست دانشگاه آزاد از صحت و سقم این موضوع جویا شد : دکتر جاسبی ضمن رد نکردن این اظهارات مصاحبه و هر گونه اظهار نظری در این باره را زود هنگام دانست و افزود برخوردهای غیرعلمی با نت ورک مارکتینگ کار دست همه می دهد.

گفتنی است مرکز مطالعات استراتژیک دانشگاه آزاد 3 سال پیش به قصد بررسی پدیده های جدید علمی و تولید راهکارهای کاربردی – اجرایی برای نهادها و مسئولین کشور تأسیس شد و تا کنون چندین طرح علمی – کاربردی را در اختیار نهادهای مختلف قرار داده است. این نهاد پژوهشی از دید کارشناسان داخلی و خارجی برای طرح های پژوهشی خود استفاده می نماید و در میان پروژه های به ثمر رسیده طرح دانشگاه مجازی ایرانی به چشم می خورد.

http://harchizi.com/showArticle.php?id=77&PHPSESSID=d807d8323c645c4c24e7130876359b83

-------------------------------------------

در گفتگوی اختصاصی با پروفسور رضا تدین - استاد دانشگاه صنعتی دانمارک

در گفتگوی
اختصاصی با پروفسور رضا تدین - استاد دانشگاه صنعتی دانمارک

زیرساختهایی برای خلق فرصتهای طلائی

فرصتی نبود تا تلف کنم همه سعی و تلاشم صرف این شد که به موقع به موعد قرار با پروفسور رضا تدین برسم. این هم از نعمتهای بزرگ خدا است که من رانندگی بلد نیستم و لطف بیشتر خدا که دوست روزنامه نگاری را که چندی است مسئولیت هایی این طرف و آن طرف بر عهده دارد در یکی از خیابان های مسیر دیدم.
سوار وسیله نقلیه او می شوم و قصه را برایش تعریف می کنم. می گوید که علاقه زیادی به موضوع دارد و به اتفاق من به سمت محل قرار با پروفسور تدین می رویم و دقایقی بعد وقتی می خواهم گفتگو را شروع کنم می بینم که این دوست و مهمان مصاحبه حسابی گرم گفتگو هستند. حیف نبود با سوالاتم این هم سخنی زیبا را خراب می کردم. شما هم می توانید حاصل آن را بخوانید و ببینید چقدر با نظر من موافق هستید. تا فراموش نکردم به این نکته اشاره کنم که لباس مسئولیت نگذاشت نام دوست عزیزی که ما را همراهی کرد در این نوشتار بیاورم.و سپاس فراوان از خانواده این استاد عزیز که
ساعاتی قبل از پرواز او به دانمارک این فرصت را برای همه چیز فراهم کرد .

- اقتضائات  Networkو Businuess به سمتی می رود که انسانها غربال می شوند و کسانی می مانند که چند مشخصه عمده دارند اول خلاقیت دوم دانش لازم سوم اینکه از اخلاق حرفه ای برخوردارند.

فرصتهایی به وجود می آید و هر چه دیر بجنبیم بیشتر از دست می رود. شما چطور فکر می کنید؟

طبیعی است که من هم کاملا با آن موافقم.

سیستمهایی که از نوع Network هستند کیفیت هایی دارند که اگر کسی روزی صحبت از انقلاب صنعتی می کرد و اساسا توانستیم در آن مقطع تقسیم کار کنیم سیستم های
Network نیز باعث می شوند در جهان تقسیم کار صورت بگیرد و مشاغل بسیاری
تولید شود. شاید اوایل برخی فکر می کردند از این
Networkها چه چیزی در می آید. اما امروز می دانیم که استفاده از این نوع کیفیت ها باعث می شود اقتصاد پیشرفت کند و انسان می تواند به یک مهره فعال و پویا تبدیل شود و مهم نیست به لحاظ جغرافیایی کجا هستیم. این هم مشکل بزرگی برای کشورهای صنعتی شده چرا که آنها می دانند بسیاری از این خلاقیت ها و مهارت ها دیگر در انحصار غول های صنعتی نیست و هر روز انحصارات گذشته کمرنگ تر می شود و به موقعیت های دیگری انتقال پیدا می کند. وقتی صحبت می کنید که در ایران چه کارهایی می شود انجام داد یعنی قطب جذب نیروی کار می تواند به اینجا بیاید اما توجیه کشورهای صنعتی این است که می گویند ما باید یک گام، فراتر برداریم تا موقعیت خود را تثبیت کنیم و در این رقابت است که ایران می تواند جایگاه خود را بهتر کند و به نظرم موقعیت کنونی فرصتی بسیار حیاتی برای ایران و کشورهایی نظیر ایران است و شاید فردا این موقعیت دیگر نباشد. نباید همیشه به فکر پول بود و باید از ضریب هوشی بالای خود استفاده کنیم، بازار وسیع
جهانی وجود دارد. حالا اگر فرصت ها را نادیده بگیریم افراد یا شرکتها یا کشورهایی
می آیند و انحصاراتی را به وجود می آورند آن وقت است که شرایط سخت تر می شود.

 اخیرا در همایش E-Businuess ایران شرکت کرده بودم واقعا از سطح مقالات ارائه شده توسط محققان ایرانی لذت می بردم. گاهی اوقات فکر می کردم اگر چنین کنفرانسی را در دانمارک برگزار می شد تا چه حد می توانستیم به سطح این همایش دست پیدا کنیم واقعا مقالات و مطالبی که بچه های ایرانی ارائه می کردند سر بود. با خودم فکر می کردم اگر افراد امکاناتی نظیر آنچه ما داریم در اختیار داشتند چه غوغایی می کردند.

- آقای پروفسور فکر نمی کنید مقوله زیرساختها و امکانات زیرساختی بیشتر یک مقوله روانی و تبلیغاتی است؟ به هر حال امکانات اولیه برای ورود به
Network را داریم اینکه کسی بخواهد اصول اولیه کار بر روی
Network را بیاموزد چندان طولانی و سخت نیست. بسیاری از این مطالب را
می توان به صورت چهره به چهره آموخت. با برخی از نخبگان این حوزه نشست و برخاست کردیم برای ما مدل سازی از روی روندی که آنها طی کردند جالب بود کاملا مشخص است کسی برای آنها سرمایه گذاری خاصی نکرده است. البته ریسک پذیری زیادی داشتند و ایران عرصه ریسک بسیار گسترده ای دارد. اما وقتی که می خواهیم کلان نگاه کنیم شاید اصلی ترین بخش این است که بستر را خوب بشناسیم و به دیگران معرفی کنیم و بگوییم که می توانیم در پیگیری این سوژه با کمترین سرمایه گذاری ملی و کمترین فرصت زمانی به نسبت
بقیه سرمایه گذاری ها بیشترین ره آورد را به دست آورد. این مطلب را چگونه می بینید؟

مبحثی که اشاره شد را در دانمارک بود و الان هم داریم به خصوص این نوع مطالب به زمانی بر می گشت که هزاره عوض می شد طی سال 2000 دورانی بود که در کشورهایی مثل دانمارک سیستم هایی Dialup (اتصال به اینترنت از طریق شماره گیری تلفنی) بسیار رایج شده بود و وقتی عنوان می شد در دنیای جامعه اطلاعاتی اگر می خواهید موقعیت بهتری داشته باشید احتیاج به یکسری چیزهایی است که با سیستم های موجود متفاوت باشد برخی مقاومت می کردند به هر حال در دانمارک سعی کردیم برای دولت تجزیه و تحلیل کنیم بالاخره باید چه کار کرد الان چه کنیم که از وضع فعلی که هستیم به جلو برویم. یکی از مسائلی که دائما زیر سوال می بردیم زیرساختها بود نمی گفتیم که دولت بیاید لزوما درباره زیرساختها پول خرج کند کشورهای غربی که عمدتا با سرمایه بازار اداره می شوند شاید مساله پیچیده ای باشد اگر دولت بخواهد دخالت مستقیم بکند حرف ما این بود باید از تمام امکانات استفاده کرد و زیرساختها را ارتقاء داد. هر آنالیزی که بر روی اطلاعات موجود انجام می دادیم چیزی جزء ارتقاء سطح زیرساختها نتیجه نمی داد شاید بگویند چون افرادی مثل من به لحاظ تخصص به زیرساختها معطوف هستند چنین نتیجه ای می گیرند اما حقیقت این نیست به هر حال تجربه نشان داد که ظرف 3 سال اخیر تمام قوا در کشور
دانمارک به سمتی رفت که این زیرساختها را رشد بدهند. طوری شد که به عنوان یک وظیفه
اجتماعی به آن نگاه کنند و کیفیتها به قدری خوب شود که مردم به راحتی و بدون دغدغه
بتوانند از آنها استفاده کنند. مانند همان چیزی که درباره تلفن رخ داد درباره
زیرساختهای اینترنتی و مخابراتی که موجب توسعه پهنای باند و سرعت دسترسی به اینترنت
و دیتا می شود شرایطی در اروپا به وجود آمد که کشورهای اروپایی خود را در یک رقابت
دائمی با یکدیگر می بینند. خدا نکند که اگر به دولت دانمارک بگوییم چه نشسته اید که
کشور سوئد در IT و زیرساختهای آن از شما جلو افتاده است شاید انکار کنند و به
ما بگویند که آمارهای شما درست نیست یا بگویند بروید دوباره بررسی کنید. به خاطر
این نیست که فقط بخواهند در رتبه بندی کشورها جلو بیافتند بلکه آنها می دانند این
مقوله مهم یک نیاز ضروری است و نباید عقب افتاد. وقتی مساله
Network را مطرح می کنیم به دلیل کیفیت هایی که در آن
نهفته است اگر در آن پیش بیافتید در کشور ارزش ایجاد کردید ارزش هایی که همه را
منتفع خواهد کرد. با یک مثال دیگر موضوع را روشنتر می کنم چه زمانی به جمع بندی
رسیدیم که باید راه های ارتباطی خود را گسترش دهیم جاده های خود را آسفالت کنیم و
آنها را به همه جا بکشیم کجا را آسفالت کنیم و چرا باید آسفالت کنیم. حالا اگر شما
تا فلان روستا را آسفالت کردید اما اتومبیلی برای جابجایی مسافران نبود کاملا بی جا
و بی مورد هزینه شده است. به هر حال جاده خاکی است مردم می آیند و می روند و به
مرور نیازش احساس می شود و این جاده ها آسفالت می شوند. آن نیازی که کشورهای
اروپایی هر روز بیشتر احساس می کنند از این جنس است اما اگر بخواهی امروز در دنیا باشی و حداقل روی شما یک حسابی باز کنند باید شبکه های قوی داشته باشی.

- آقای پروفسور چیزی که شما به عنوان زیرساختها مورد هدف و بحث و بررسی قرار دادید در دانمارک چگونه از سوی شما و همکارانتان با نهادهای ذیربط مطرح می شد؟

یکی از مواردی که هر بار قرار بود برای دولت و
وزارتخانه های آنها مطرح شود و به عنوان راهنمایی و توصیه اکید ارائه می شد همین
موضوع زیرساختها بود. وقتی که می خواستم به ایران بیایم نشستم و یکسری از پروژه های
به نتیجه رسیده را برانداز کردم در سال 98 پروژه ای در رابطه با

Ecamerce یا تجارت الکترونیک داشتیم در آن پروژه دیدم که مقوله هایی که
بسیار مهم بود و مورد اشاره قرار گرفته است یکی امنیت شبکه دیگری پرداخت، نظام
بانکی و یا سیگنال های دیجیتالی و پول الکترونیک بوده است اما همه اینها ذیل این
مساله مهم تعریف می شد که نباید به زیرساختهای موجود اکتفا کرد. من با ایران و
شرایط خاص آن آشنا نیستم ولی می توانم صادقانه بگویم در کشوری با پیشرفتگی دانمارک هنوز که هنوزه به دولتمردانشان می گوییم خوب نیست و باید زیرساختها را بیشتر تقویت کرد و توسعه داد.

- پورفسور، بخواهیم یا نخواهیم یک کشور جهان سومی هستیم کشورهایی نظیر دانمارک حس اول بودن در آنها ایجاد شده و همیشه در توسعه سعی می کنند جزو اولی ها باشند شاخصه های توسعه آنها کاملا مشخص و تبیین شده است.
هنوز در تعین و تکلیف این نوع شاخصه ها در ایران مشکلاتی داریم. در یک شبکه
اینترنتی این امکان به هر کسی داده می شود تا با تلاش خود قدرت خلاقیت و توانمندی
های ذهنی که دارد در صف اول قرار بگیرد و قطعا در صنعت اینگونه نیست. درباره همین انرژی هسته ای و تولید انرژی از نیروگاه های هسته ای چه فشارها و محدودیت هایی را برای ایران به وجود می آورند. نکته اصلی که وجود دارد این است که ما را جزو کلوپ کشورهای دارای تکنولوژی تولید انرژی هسته ای بپذیرند دعوای ما یا اختلاف نظر ما با کشورهای غربی و چین و روسیه به نظر می رسد بیشتر در عضویت در این کلوپ هسته ای است.

آنها هم بهانه های مختلفی می تراشند. صرفا در حال حاضر مساله سلاح های هسته ای جنبه
تبلیغاتی و نمایشی دارد. غرب و کارشناسان آن سوال عمده ای که مطرح می کنند این است
که شما از کی توانستید به این قابلیت های جدید در تکنولوژی هسته ای دست پیدا کنید.
حالا وقتی که ما را در کلوپ هسته ای دنیا بپذیرند قاعده برخورد فرق می کند. کشورهای
غربی در بحث شاخصه های توسعه جامع، خود را اعضای کلوپ می دانند ما در بخش
IT می خواهیم به تصمیم گیرندگان کشور و خط مشی نویسان جامعه و دولت بگوییم و در حد توان بقبولانیم که سرمایه گذاری در بخش IT صرفا یک هزینه نیست و سرمایه گذاری بسیار کارآمدی است و اولا این عرصه را کسی تهدید نداند چنین مشکلاتی را در دانمارک ندارید. ما می خواهیم این تفسیر را همگانی کنیم که Network یا IT یا ICT عرصه ای است که به همه سود می رساند. صحبت ما این است که Network به رسمیت همگانی شناخته شود با تمام ابعاد و زوایای آن و این رسمیت فکری شرایط را برای ایجاد زیرساختها و تمایل ملی برای سرمایه گذاری دست اولی بر روی زیرساخت ها فراهم می کند.

آن وقت شخصیت هایی مثل شما که مثلا متخصص زیرساختها هستید دغدغه این را ندارید که ببینید اساسا مخاطبان شما شبکه و اینترنت را می شناسند یا خیر. در بخش
خصوصی می بینیم که پیشرفتهای بسیار خوبی از همین امکانات موجود فراهم شده این هم
جزو سرمایه ملی است باور کنید ما یکی از انبارهای بزرگ کامپیوتر دنیا هستیم. فکر
نمی کنم به راحتی بتوان در بخشهای متوسط جامعه خانه ای را پیدا کرد که در آن
کامپیوتر نباشد در هر اداره ای که می رویم سر هر میزی کامپیوتری دیده می شود فقط
مانده است که در کنار میز ناهارخوری هم کامپیوتر بگذارند. در این سطحی که هستیم به
عنوان یک متخصص از منظری که شاید با دیدگاه شما اندکی متعارض باشد هنوز زیرساختها
را مشکل اصلی نمی دانم نگران آن حجمی از فرهنگ و پشتیبانی اجتماعی هستم که توسعه
زیرساختها را باید حمایت کند و می ترسم که به جای اینکه به این روند انرژی بدهند
چرخه گردش سوختی آن را کند کرده و انرژی بگیرند. حرف اول و آخر ما این است که عدم سرمایه گذاری در این بخش یک خودکشی ملی است. ببنید ما تا سال 2005 بایستی تکلیف خود را با سازمان تجارت جهانی مشخص کنیم و اگر نه به یک کشور تک محصولی ایزوله و تحت محاصره جامعه جهانی تبدیل می شویم تا پایان سال 2005 باید موقعیت خود را در رقابتی بودن صنایع خودروسازی یا فرآورده های نفتی و یا دهها مورد دیگر مشخص کنیم. 180 کشور دنیا به سازمان تجارت جهانی پیوسته اند 10 – 11 کشور هم هنوز در مسیر عضویت آهسته آهسته قدم می زنند که شاخص ترین آنها ایران است. در چنین شرایطی فرهنگ Network
داد و ستد نت ورکی یا صادرات نرم افزاری به داد ما می رسد. اینطور فکر نمی کنید؟

بله کاملا درست است. اگر شما به تاریخ پیشرفت
تلفن در دانمارک نگاه کنید و یا به پیشرفت رادیو و تلویزیون نگاه کنید مواردی را می
بینید مثلا یکی از مسائلی که مطرح بود مربوط به ظهور تلویزیون می شد. وقتی که رادیو
جای خود را در دانمارک باز کرد تلویزیون به بازار آمد اوایل به عنوان یک کالای
مبتذل با آن برخورد می کردند حتی جالب است بدانید که پسر یکی از صاحبان شرکتهای
رادیو سازی به آمریکا می رود و در آنجا تلویزیون می خرد و به دانمارک می برد و به
پدرش گفته بود بابا این تلویزیون آینده ما است. پدرش هم خشمگین شد و تلویزیون را
شکست و گفت این جلف بازی ها چیست. وقتی یک پدیده جدید می آید یکی از مشکلاتی که رخ می دهد این است که آیا این خوب است یا بد است به درد می خورد یا به درد نمی خورد. اقتصاد آن چیست چه کسی آن اقتصاد را اداره می کند. آیا به خاطر این پدیده جدید ما باید خط مشی های کلی خود را عوض کنیم. خاطرم هست به دلیل اینکه در دانمارک ارتباط نزدیکی با موضوع IT داشتم برخی به ما می گفتند در آمارهای جهانی خود یک جایی را به ما نشان دهید که با اینترنت کار بزرگ و خوبی شده است اما امروز می بینیم که به این نتیجه رسیده اند که Network و فن آوری اطلاعات خوب است باعث می شود که به جامعه الکترونیکی وارد شویم و جای خود را پیدا کنیم طبیعی است وقتی که این مقوله را مطرح می کنیم مسئولیت های جدیدی را هم ایجاد می کند. در دانمارک قانونی داریم که شرکتها حق ندارند قیمت تلفن واگذار شده در یک روستای دورافتاده دانمارک را گرانتر از یک تلفن واگذار شده در یک منطقه شهری
نزدیک مقرر کنند. به خاطر اینکه دولت به این نتیجه رسید که تلفن خوب است و استفاده
از آن مزایای بسیاری دارد. در مساله زیرساختها و پهنای باند که موجب می شود سرعت اینترنت به صورت شگفت آوری بالا برود در جامعه دانمارک هم هنوز به جایگاه تلفن نرسیده ایم ما خیلی تلاش کردیم که این مطلب را قانون کنیم و بفهمانیم که این هم مثل تلفن است اینجا کیفیت دیگری مطرح است اما ارزش های افزوده بسیاری برای همه ایجاد می کند.

- ما هم معتقدیم نیازی به سرمایه گذاری مستقیم
دولت نیست شاید شرکتهای خصوصی بتوانند از ارزش افزوده این سرمایه گذاری ها استفاده کند صحبت ما با بخش دولتی این است که در این چرخه دخالت نکند وگر نه به خودی خود این گردونه گلیمش را از آب خواهد کشید.!

ما در اروپا از جامعه ای بیرون می آییم که اتفاقا تمام سیستم های ارتباطی آن دولتی بوده و شدیدا انحصاری است و وقتی که آن را به بازار واگذار می کند به این نتیجه می رسد که اشتباه کرده است. لااقل 100 سال است که در این باره بحث می شود. سیستم های شبکه ای و اینترنتی خاصیت هایی دارند که خودشان برای شرکتهای خصوصی انحصاراتی ایجاد می کند و اتفاقا بازار اشکالی پیدا می کنند که باید هدایت شود ولی از سوی دیگر مطرح است که تا یک حدی اجازه بدهید بازار
هدایت کننده رویه باشد و اگر جایی به این نتیجه رسیده اید که بازار نمی تواند باید
کمک کنید چون دولت مسئولیت دارد تا امکانات به همه برسد و پارادایمایی که مطرح است
به هر حال نتیجه می گیرد که بازار می تواند تا حد زیادی با مکانیزم خود مشکل را حل
کند تازه وقتی که دولتها می خواهند قانونی بگذارند اتحادیه های صنفی شرکتهای خصوصی
فعال می شوند و اظهار می کنند که ما بهتر از شما می توانیم مشکل را حل کنیم و شما
به عنوان یک نهاد دولتی خود را وارد ماجرا نکنید. حالا اگر بخواهیم نتیجه بگیریم
اول باید همه را به این اجماع برسانیم که Network خوب است بعد وظایفی برای بخشهای خصوصی و دولتی قائل شویم و اگر مکانیزم بازار
نتوانست کارش را بکند باید هدایت شود و اگر مکانیزم بازار به خوبی جواب می دهد
نباید دست آن را بست. مهم این است که هدف گذاری کرد یکی از هدف گذاری های در
دانمارک این بود که 3 سال پیش اعلام کردیم سیستم های
Dialup باید کنار گذاشته شود و به جای آن سیستم های پهنای باند ایجاد
شود. باور کنید وقتی که سیستم های جدید مطرح شدند و فیبرهای نوری و ارتباطات
DSL به وجود آمد مردم در عرض این سه سال متحول شدند. در سالهای گذشته چه وقت می شد همسر من بیاید کارهای بانکی اش را از طریق اینترنت انجام دهد اما الان قصه فرق می کند هر خانواده دانمارکی که کامپیوترش را روشن می کند بلافاصله روی
Net است و می تواند از سرویس های اینترنتی استفاده کند. هیچ چیزی
به اندازه این مطلب خنده دار نیست که کسی برود در صف بانکی و مثلا بخواهد پولی را
به حسابی واریز کند.

- در بحث مدیریت شهری ایران هم به این نتیجه می رسیم که فضای مجازی بسیاری از رفت و آمدها را حذف می کند و همه این بخشها تحت تاثیر این قابلیت ها قرار خواهند گرفت. در دنیا این مسائل حل شده است و گریز از این تکنولوژی فراگیر فایده ای ندارد. مهم نیست چه تکنولوژی است مهم این است چه استفاده ای از آن می بریم و مردم را در شیوه تشخیص کاربری کمک و هدایت کرد. نمی شود به مردم گفت بروید فلان فیلم را ببنید و باید فلان پیام را از فیلم دریافت کنید اگر چنین انتظاری داشته باشیم به ما می خندند. بایستی آموزش های اجتماعی به گونه ای باشد که افراد جامعه در قبال تاثیرات منفی احتمالی یک کاربری خاص از یک تکنولوژی مصون شوند و پادتن شخصی و اخلاقی تولید کنند. ما چاره ای نداریم جزء اینکه خودمان را قوی کنیم اجازه خلاقیت بدهیم اگر دولت نمی تواند فقط شرایط را فراهم کند تا بخش خصوصی بالا بیاید؟

فرمایش شما درست است اما ببینید به عنوان مثال
در راه آهن سالهای سال در دانمارک مباحثی مطرح بود. ببینید یکسری خدمات را در کشوری دارای انحصار طبیعی دولتی است و غلط است اگر بخواهیم در این حوزه ها رقابت ایجاد کنیم. از نظر اقتصادی بسیار اشتباه است که بخواهید مثلا در کنار خط راه آهن دولتی
خط راه آهن خصوصی ایجاد کنیم چرا که شما می آیید با ایجاد رقابت در جایی که انحصار
طبیعی دولتی وجود دارد ارزش های اجتماعی را مخدوش می کنید. اما سیستمهای
TCIP یا سیستم های نت ورکی چیزهایی نیستند که برای دولتها انحصار
طبیعی باشد. اتفاقا سیستم هایی هستند که در بخش خصوصی بی نهایت رقابت پذیر و توسعه
دهنده هستند. حالا در بخشی که تمرکز در یک شرکت خاص به دلیل انباشت سرمایه بالا رفت
آنجا دولت می تواند قصه را کنترل کند اما به طور عادی نیازی به دخالت نیست. چند روز
پیش که به مطب برادر سری زده بودم می خواستم برای
Modem کامپیوتر او یک درایور از روی سایت مایکروسافت
down loud کنم. وقتی که به سایت وصل شدم پیغام داد که سه ساعت طول می کشد. برادرم گفت چقدر خوب می شد یکسری جاهایی در این شهر با همکاری
ISPها امکانی را فراهم می کردند که این درایورها را آماده و روی
CD به مردم بفروشند گفتم دکتر تو را به خدا این حرف را نگو این
فرمایش شما ضد تمام فرهنگ الکترونیک است. درایوری که می توانی در منزل بنشینی و با
امکانات DSL در عرض چند دقیقه بر روی کامپیوترت قرار دهی آنوقت بابتش دچار ترافیک و زحمت خرید بیرون از خانه شوی. تازه برادرم می گفت باید در کنار کامپیوتر بنشینم که اگر اینترنت قطع شد دوباره وصل شوم و این به نظر من یک فاجعه بود.

- واقعیت این است که دیگر فرصت نداریم و هر ثانیه که می گذرد اتفاقاتی می افتد که در پی آن با غفلت ما بیشتر عقب می افتیم. مسئولیت های اجتماعی ما حکم می کند در قبال فرصتهایی که از دست می دهیم وحشت کنیم. اعتقاد داریم ایرانی ها از نظر هوش و ذکاوت بسیار سطح بالایی دارند. من کمتر ایرانی را می بینم که در کارهای روزمره از خلاقیت خود استفاده نکند. خلاقیت به بخشی از زندگی عادی بسیاری از ایرانی ها تبدیل شده آنقدر که خودشان آن را حس نمی کنند و این چیزی است که حتی در ژاپن هم یافت نمی شود. شاید اقتضای Network این باشد که از این به بعد هر کس زحمت بیشتری بکشد بماند و کسی که خلاق تر است پایدار شود و کسی که با اخلاق تر است ماندنی تر باشد. هر سه این عنصر برای دوام و بقاء در دنیای اینترنت لازم و ضروری است و به نظرم همه دنیا این سه اصل را می پذیرند. فرصتی برای تلف کردن وجود ندارد هزینه از دست رفتن ثانیه ها برای ما میلیاردها دلار است. اما بعد از سال 2005 دیگر شرایط فرق می کند باید یک چیزی برای عرضه داشته باشیم. باید یک چیزی برای جذب سرمایه داشته باشیم یا حتی بتوانیم یک مدلی را برای الگو به دنیا ارائه دهیم اگر غیر از این بود علمی که افلاطون آورده بود تا به اینجا پیشرفت نمی کرد اینها همه دغدغه های نسل ماست؟

حالا که صحبت به اینجا رسید اجازه بدهید به پروژه ای اشاره کنم. شاید تبلیغ کار ما در دانمارک بشود ما ظرف دو سال اخیر یک پروژه تحقیقاتی تقریبا جهانی داشته ایم. به اصطلاح یک Info room درست کردیم که در آن راجع به مسائل مختلفی که در پیشبرد
زیرساختها و مسائل اقتصادی پروژه های موثر است بحث می شود. مثلا مطالبی از سریلانکا گفته می شود که می گویند در حال حاضر وضعیت ما چیست و می خواهیم چه کار انجام دهیم یا در همین Info room پرسیده می شود که فلان کشور در چه زمانی چه کرده است و از تجربیات آنها بهره می گیرند. یکی از پروفسورهای بزرگ دانمارک هم مسئولیت این پروژه بزرگ را بر عهده دارد. سال گذشته تمام توان خود را بر این معطوف کردیم که سیستم های ICT در کشورها و شهرهای مختلف آفریقایی چگونه پیشرفت می کند. و در
انتهای آن نیز در ماه آوریل بود که در مصر نتایج تحقیقات و این پرسمان مطرح شد.
امسال تمرکز را بر روی آسیا آورده ایم هند و بنگلادش و سریلانکا خیلی فعال هستند.
مسائل زیادی مطرح می شود حتی از بحث هایی که آیا درست است این فناوری و تکنولوژی به دست بازار داده شود آیا درست است انحصار دولتی بر روی آن قرار داد تا کجا می توانیم موضوع رقابتی شدن را مطرح کنیم یا اگر توانستیم از طریق اینترنت تلویزیون تماشا کنیم سیاستگذاری و قانونگذاری تلویزیون مخابرات و اینترنت چگونه خواهد شد. مشکلات چه از نظر آکادمیک و چه از نظر عملی عنوان می شود و در انتها سعی می کنیم کتابی تدوین شود که در آن نتایج تجربه کشورهای مختلف در اختیار یکدیگر قرار داده شود. چیزی که جالب می نماید این است که تاکنون فضای بحث و گفتگوی فراوانی فراهم شده و هر کسی سعی می کند چیزی به آن اضافه کند شاید مطالبی را ما ببینیم و کارشناسان و صاحبنظران داخل ایران به آن توجه ندارند و بالعکس از نکته ای غفلت کرده ایم و کارشناسان ایرانی به آن دقت ویژه ای داشته اند. همه اینها قابل طرح است می توان تجربه ها را در اخیتار یکدیگر گذاشت و از تجربه های دیگران استفاده کرد. ما یکسری فرصتهای مطالعاتی داریم دو تا سه روزه که نتایج جمع بندی در هر زمینه در کشورهای مرتبط با آن زمینه ارائه می شود. یک روز در الجزایر یک روز در مصر و یک روز هم در یکی از کشورهای آسیایی. یکسری ابعادی که شما بر آن تکیه می کنید اگر به مباحث ما وارد شود متخصصان ایران هم در اضافه کردن غنای مطالب ما موثر خواهند بود. برای همه این مساله عاجل است بعد هم می فهمیم آیا یک تجربه ای وجود دارد که می توان از یک
کشوری به کشور دیگر انتقال داد منظورم این نیست که تجربه ها را کپی کنیم و در جای دیگر استفاده کنیم معتقدیم هر تجربه خواص و ویژگی هایی دارد که می تواند در صورت انتخاب درست و صحیح، آن خصلت ها را در جای دیگر به کار برد و فرایندهای توسعه زیرساختها را بهینه کرد.

- در نشریه همه چیزی که دوستان منتشر می کنند سعی شده است در همین چند شماره ای که منتشر شده ظرفیت های ناشناخته نیروی انسانی کشور به قدر توان معرفی شود. جوانی که مهد خلاقیت است و عرصه بروز و ظهور خود را در مسیر تخریب می یابد اگر با توانمندی های اصیل و ظریب هوشی واقعی اش و آنچه که با استفاده از
IT به کار می بندد معرفی شود نه تنها فضایی برای استفاده جامعه، شرکتها و
مسئولین به وجود می آورد فرصتهایی را هم برای خود خلق می کند این رویه ای است که در نشریه تاکنون به دنبال آن بوده اند. بحث و تعامل با شما و امثال شما چهاردیواری مناسبی را ترسیم کرده تا در آن استعداد ها، ظرفیت بیان و ظرفیت گویش پیدا کنند. در واقع سعی شده است به نوعی استعدادها را برای خودشان بازاریابی شوند و به این مطلب به عنوان یک وظیفه اجتماعی نگریسته می شود. شاید در این مسیر باشد که راهی غیر از مهاجرت برای مغزهای ایرانی فراهم شود. مهم این است که به نیروهای جوان اجازه عرضه شدن بدهیم.

به نظرم مطلب جالبی است این ایده را بهتر است در دانمارک مطرح کنم آدمهای خلاقی هستند که ظرفیت های بروز استعدادهای خود را در غالب خرابکاری ها نشان می دهند. صددرصد کار سنگینی می کنید که این گونه افراد را شناخته و کاربری آن را عوض می کنید. بیان این مطلب کار بسیار خوبی است. هکرها با اینکه کارهای تخریبی می کنند ولی به لحاظ استعداد و توانمندی آدمهایی با ضریب هوشی بالایی هستند شاید جزء با قابلیت ترین افراد باشند. شاید کاری که می کنند مجرمانه
باشد اما واقعیت این است که خیلی از شرکتها به این مطلب رسیده اند که نخبه های خود را از میان این افراد انتخاب کنند. شرایط خوبی را در اختیارشان می گذارند از آنها
نمی خواهند که مثلا سر ساعت فلان بیایند و سر ساعت فلان بروند به طور نسبی به آنها آزادی می دهند که هر طوری که دوست دارند پروژه ها را به نتیجه برسانند حتی از آنها گزارش کار هم نمی خواهند.

- نمی خواهیم وقت شما را زیاد بگیریم اندکی هم درباره خودتان بدانیم برای ما جای سپاس فراوان است. کجا درس خواندید چگونه ادامه تحصیل دادید و الان چه می کنید؟

من تا گرفتن دیپلم در مدرسه خوارزمی تهران بودم. دبستان در روشنک نزدیک دانشگاه صنعتی شریف سپری شد. راهنمایی را در مدرسه مازیار بودم بعد هم خوارزمی و پس از دریافت دیپلم به سربازی رفتم و برای ادامه تحصیل راهی دانمارک شدم و رشته الکترونیک را انتخاب کردم در آنجا مهندسی به شکل قدیمی به چهار بخش تقسیم می شود. وقتی وارد یک گرایش می شدی پس از مدتی می توانستی انتخاب کنی که می خواهی چه کاره شوی و تا انتهای مسیر را ببینی خب سیستم های مخابرات را انتخاب کردم. بلافاصله پس از اتمام تحصیلاتم به استخدام دانشگاه درآمدم و به عنوان یک محقق منصوب شدم. بعد هم با شرکتی همکاری کردم که ویدئو کدک درست می کرد مزایای مالی خوبی در شرکت داشتم اما به دلیل جدا شدن از فضای تحقیق ناراحت بودم و می خواستم به شرایط اولیه بازگردم. دانشگاه را هم خیلی دوست دارم چون در آنجا می توانم موضوع تحقیقاتم را انتخاب کنم سپس با علم به این مطلب که درآمدم کم می شود به دانشگاه برگشتم. هم تدریس را دوست دارم و هم تحقیق. در دانشگاه بود که می توانستم تعیین کنم که چه چیزی برایم جالب است. در دوره جدید حضورم در دانشگاه بیشتر به IT و زیرساختها پرداختم در حال حاضر عضو هیات علمی هستم و با مشارکت در پروژه های ملی و فراملی به کارهای تحقیقاتی ام ادامه می دهم و عمده وقتم را بر سیستم های زیرساختی و چگونگی شکل گیری آن گذاشته ام.

http://harchizi.com/showArticle.php?id=50&PHPSESSID=d807d8323c645c4c24e7130876359b83

-----------------------------------------------

- تا سال 2010 - 80% تجارت جهانی بر پایه تجارت الکترونیکی و بازاریابی شبکه استوار است. آینده از آن کسانی است که امروز تجارت الکترونیکی را جدی بگیرند.

- اقتضائات  Networkو Businuess به سمتی می رود که انسانها غربال می شوند و کسانی می مانند که چند مشخصه عمده دارند اول خلاقیت دوم دانش لازم سوم اینکه از اخلاق حرفه ای برخوردارند.

- سیستمهایی که از نوع Network هستند کیفیت هایی دارند که اگر کسی روزی صحبت از انقلاب صنعتی می کرد و اساسا توانستیم در آن مقطع تقسیم کار کنیم سیستم های
Network نیز باعث می شوند در جهان تقسیم کار صورت بگیرد و مشاغل بسیاری
تولید شود.

-----------------------------------------------------------------------

تنها در لغت نامه است که پیروزی قبل از تلاش آمده است.

موفقیت فرزند جان کندن است - نه از طریق چاپلوسی بدست میآید و نه رشوه دادن - بهای آنرا بپیدازید تا از آن شما شود.

فقط سستی اراده ما سبب ضعفمان می شود وگرنه انسان همیشه برای حصول چیزی که به شدت آرزو می کند، توان کافی دارد.( ژان ژاک روسو )

همه انسانها باید ریسک کنند.اگر پیروز شوند موفقیت است,اگر هم شکست بخورند یک تجربه ارزشمند است. (روز ولت)

هرچه بیشتر فکر کنیم بیشتر در می یابیم که هیچ نمیدانیم،پس آنکه میگوید همه چیز را میداند بدان اصلا فکر نمیکند و هیچ نمیداند. (ولتر)