شهادت حضرت فاطمه زهرا

سوم جمادی الثانی به روایتی سالروز شهادت

 حضرت فاطمه زهراسلام الله علیهاست.

درباره زندگی این بانوی بزرگوار مطالب زیادی نوشته شده است

اما هنوز جا برای آثار تحقیقی و به روز خالی است ؛ پژوهشهایی

 که بتوانند خلاء موجود را در زمینه ارائه الگویی برای بانوان مسلمان پر کنند.

 فقط چند تصویر از زندگی این بانو در رسانه های مختلف تکرار می شود

 که چه بسا کارکردی جز تفرقه نیز نداشته باشد. امید است محققان

 مسلمان به این خلاء نظر کنند و تصاویربیشتری از زندگی

این بانو ارائه نمایند. فاطمه (س) امتداد راه انبیاست.

اگر او نبود ، طریق انبیا ابتر می ماند و این سلسله پیوسته

به بن بست می رسید. فاطمه (س) ، فاطمه نامیده شد؛

 چون از هر زشتی و پلیدی بری بود و ناپاکی در او راه نداشت ؛

 هر چه بود عصمت بود و عفاف و پاکی.

فاطمه س آن گونه بود که هر گاه پیامبرص او را می دید ، تسکین می یافت و او همیشه با یک سبد شکوفه لبخند به استقبال پدر می رفت.

فاطمه (س) در خانه همسر نیز چنین بود ؛ آن سان که

علی و فاطمه شایسته ترین زوج جهان بودند. خانه گلی

 فاطمه پناهگاه مسکینان و فقیران بود. هر حاجتمندی که از همه

جا ناامید می شد ، روبه خانه فاطمه می آورد و با دست پر باز می گشت.

فاطمه صفات و خصلتهایی را که از پدر به ارث برده است ،

 همان گونه نیز به ارث می گذارد؛ و چنین است که فرزندان

او بهترین انسان های روی زمین هستند. و از این روست که خداوند

 بر پیامبرص به سبب اعطای فاطمه (س) منت می نهد و او را

به شکرگزاری فرا می خواند و می فرماید:

 انا اعطیناک الکوثر/ فصل لربک وانحر/ ان شانئک هوالابتر.

 (سوره کوثر) فاطمه س ام النساست و نخستین کسی است

 که به بهشت وارد خواهد شد.