پدر

××× ::: به نام اشک تسکین دهنده قلبها ::: ×××
 پدرم دیده به سویت نگران است هنوز
غم نادیده بار گران است هنوز                

امروز   من ایستاده ام در  باد و  تو  آن  قدر از من  دور هستی  که  فریادهایم در
!... هجوم  باد  گم  می شوند  و  من  دیوانه وار   فریاد  می زنم  پدر  ... پدر  
تو سرود وداع را خواندی و من بی  تفاوت گوش سپردم و  اینک  به  نوای محزون 
تو  هم اکنون بیدارم ولی افسوس ... افسوس  تو که نیستی بیداری مرا ببینی ؟
!... برگرد ... برگرد
شب ها  با  دلی  گرفته  تنها  پشت   پنجره  به  انتظارت می نشینم و به یاد تو گلهای
باغچه را  می بوسم  و  دانه  دانه  مهره های  تسبیحت را لمس می کنم تا خدای
مهربان  مرا به  وصال تو  برساند  مرا  در  این قفس خاکی رها مکن ای پدر ... !
آن قدر مهر و وفا از همگان کردی تو
نام نیکت همه  جا ورد زبان است  هنوز                                        
برگ زرد پاییزم از اشک غم لبریزم
     با یادت در تنهای اشک حشرت می ریزم                                        
*** :::  تک و تنها به تو می اندیشم ::: ***